Rencontres sur les Docks: Irango zinemari eskainitako edizioa

Asal Bagheri irakasle-ikertzaileak, Irango zineman adituak eta Sylvie Larroque-ek, festibalaren zuzendari artistikoak prestaturik, 2022ko manifestazioetan Iranen hartutako « Emaztea, bizitza, askatasuna » leloarenharira doa programazioa. Jina Mahsa Aminiren heriotzaren ondoren, polizia moralaren kolpeen biktima izan zen beloa behar bezala jantzi ez zuelako. Emantzipazio-bilaketa horretan, 2022ko mugimenduaren aitzinetik hainbat sorkuntza-modu daude, baita zenbait desmartxa ere.

Rakhstan Banietemad izanen da festibaleko ohorezko gomitatua. 90eko hamarkadaz geroztik, Irango zinemagintzan oso ezaguna da, baita nazioartean ere, jaialdi ugaritan saritua. « Nargues », 1992an egina, Fajr-eko festibaleko errealizazio onenaren saria, eta « Le Foulard bleu », Locarno-ko festibaleko Léopard de Bronze saria, proiektatuak izanen dira. Gizarte-konbenioek debekatutako maitasunei buruz hitz egiten du, eta, hala ere, Teheran-en bizi da, non bere karismak babesten duen...

Erbesteratua edo etxean preso

Beste zinemagile batzuek erbestea hautatzen dute, Mehran Tamadon, adibidez, zeinaren kredoa elkarrizketa baita eta hor finkatzeko hainbat esperimentu egiten dituena. « Nire etsairik okerrena » filmean (zuzendaria aitzinean dela lehen aldiko proiektatuko dute), torturen biktimen testigantza jaso du, eta galdeketa-aldietara itzuli da Zar Amir-Ebrajimi aktoreari torturatzale psikologiko bihurtzeko galdetu dionean. Errepublika Islamiarreko agenteei filma bidaltzea du helburu.

Mahmoud Ghaffari zuzendariaren bigarren film luzea, Frantzian argitaratu gabea eta Iranen debekatua, Alemanian burutzen den munduko karate txapelketan hautatutako hiru gazte irandar muturen benetako istorioa kontatzen du « Hair »-ek. Agintari iraniarrek onartzen dute parte hartzea, baldin eta arauzko jantziak ilea eta lepoa estaltzen baditu. Iranen debekatu eta Berlingo zinemaldian saritutako beste film luze bat, « My favourite cake », Myriam Moghadam eta Bentash Sanaehak egina, aurkeztuko dute zinemaldiaren bukaeran. Omenaldi ederra filma estreinatu zenetik etxean atxilotutako bikote honi.

Fokua euskal zinemaren gain

« Rencontres sur les Docks »-ek gainera, eta urtero bezala, euskal zinemari buruzko foku bat eginen du, « munduari buruzko ikuspegi zabal eta ireki baten arabera », azaldu du Sylvie Larroque festibaleko zuzendari artstikoak, Garbiñe Ortegak ekoiztutako « Samsara » aipatuz. Film honek bere azken bidaian adineko emazte bat laguntzen duen gazte budista bat irudikatzen du. Tokiko gaiekin lotuago, « Artzain soil » dokumentalak lurrik gabeko artzaintzaren erretratua egiten du, egoera horrekin bukatzeko eta berriz instalatzeko erabakia hartuz. Beste bi film luze ere aurkeztuko dira: « Negu hurbilak », muga zeharkatzeko prest den iheslari batekin, eta « Zinzindurrunkarratz », Oscar Alegriaren saiakera dokumentala edo familia oroimenaren bilaketa transhumantziaren bidearen inguruan.

Jérémy Suyker-en « Les Insolents de Téhéran » arazki erakusketa. Mollah-en erregimenean sormenez gainezka dauden artistak agertzen dira, propaganda ofizialari eskainitako espazioekin kontrapuntuan.

Ekialde Hurbilera bideratutako programa honi lotuta, maiatzaren 3an, ostirala, Interzone izanen da festibalaren kontzertu enblematikoena, Khaled Aljaramani oue-ean eta Serge Teyssot-Gay gitarrarekin Kan Ya Ma Kan azken diskoaren inguruan.

Egitarau osoa > atalante-cinema.org